چکیده
اهم مواردی که در این مقاله به آن اشارت رفته است مربوط میشود به موقوفات
روستای سنج الیگودرز و موارد مرتبط با مسجد و حسینیه دوراه خوانسار و نحوه
حضور واقف و اقامت وی در این روستا و برکاتی که این شخص عالم و دوراندیش
برای محل و مناطق الیگودرز و خوانسار داشته است و نهایتاً اشارهای شده به
نحوه ادامه تولیت موقوفه بعد از واقف و مشکلاتی که در صده اخیر برای این
موقوفه بوجود آمده است.
کلیدواژه: وقف ـ موقوفه ـ روستای سنج ـ الیگودرز ـ خوانسار ـ آیة الله
سید حسین موسوی خوانساری و اولاد و نوادگان ـ حسینیه و مسجد دوراه
مقدمه
شهرستان الیگودرز(2) در جنوب غربی شهرستان خوانسار واقع شده است. روابط
گسترده فرهنگی میان مردمان این دو منطقه به طوری برقرار بوده که جمع زیادی
از مردم خوانسار به الیگودرز مراجعه و در آنجا ساکن میشدند(3) که در میان
آنها از عالمان حوزوی(4) و از سایر اصناف وجود دارد. از قدیمی ترین آنها
حضرت آیت الله العظمی سید ابوالقاسم میر کبیر خوانساری است که مدتهای مدیدی
در روستای گَندُمینِه و قشلاق بربرود سکونت داشته و به درخواست اهالی
بربرود مجالس وعظ و تدریس برقرار مینموده. کتاب بسیار ارزشمند «مناهج
المعارف» را برای مردم گندمینه بربرود در تاریخ 1141هـ . ق تألیف و کتاب
«منتخب مصباح الهدایه فی انوار الولایه» را در قشلاق بربرود در 1142هـ . ق
تألیف نموده است.(5) از سوی دیگر برخی از جوانان الیگودرز(جاپلق و بربرود)
نیز برای کسب علوم حوزوی به شهرستان خوانسار مهاجرت میکردند که مهمترین
آنها علامه حضرت آیت الله العظمی میرزا ابوالقاسم جاپلقی معروف به میرزای
قمی، مرجع بزرگ تشیع در عصر فتحعلی شاه قاجار میباشد. ایشان در خوانسار از
محضر آقا حسین خوانساری کسب فیض نمود و به درجه اجتهاد رسید و با خواهر
استاد نیز ازدواج نمود.(6) کم و کیف روابط فرهنگی و مردمشناسی این دو
شهرستان جای تحقیق مفصلی دارد و متأسفانه تاکنون بدان پرداخته نشده است.
یکی از حلقههای ارتباطی این دو منطقه، موقوفه روستای سنج شهرستان
الیگودرز و مسجد و حسینیه محله دوراه خوانسار است که هر دو توسط مرحوم حاج
سید حسین خوانساری ایجاد و وقف شده است.
