استاد مرتضی اشرفی : گنجینه ای از خاطرات شیرین و دلنشین

استاد مرتضی اشرفی فارغ التحصیل کارشناسی ارشد فیزیک و از مُجالسین دکتر حسابی بودند که در مسیر زندگی با افت و خیزهای بسیاری مواجه بوده و در عرصه ی خدمات رسانی دولتی اش ، برای فاصله گرفتن از زندگی تملق مآبی ، رنج هجرت به فراسوی مرزهای جغرافیایی کشور ایران را برخود هموار ساخته و آزادمنشی را از دست نداده است

او اولین نویسنده ی کتاب قواعد و دستور زبان در گویش خوانساری است که توسط فرهنگستان زبان و ادب فارسی به زینت طبع آراسته شد تا این مجموعه ی نظام مند فتح بابی برای ادامه ی راه توسط اهل تحقیق گردد

اشرفی به همراهی غلامرضا قیصری با حوصله و دقت ، مجموعه ی دیوان شادروان یوسف بخشی را به دفعات خوانده و با حرکت گذاری کلمات بر مبنای تلفظ صحیح آن ها توضیحاتی نیز به صورت پانویس به متن اضافه نمودند که در استفاد ه کاربردی اثر جاودان « بخشی » که در نوع خود بی نظیر و ممتاز می باشد کار محققان را تسهیل و برای همه ی مشتاقان قابل بهره برداری نمودند

افسوس از این داریم که در مراسم اختتامیه - انگاشتمون خوساری اسفند ماه ۱۳۹۳-جای استاد غلامرضا قیصری صاحب امتیاز موسسه دارالترجمه ی پروانه و همکار استاد اشرفی در جلسه خالی است و این روزها خانواده و بستگانش در غم فراق او جامه ی سیاه پو شیده اند

چند روز قبل که توفیق حضور در منزل استاد اشرفی را یاقتم ساده زیستی استاد و اطاق مطالعه و تحقیق ایشان مرا به تفکر واداشت که چه چیزی باعث شده است ایشان در دوران کهولت در پشت میز کار و رایانه ی شخصی سرگرم ثبت و تدوین

وقایع و تاریخ تجربی خود باشند ؟ جوابی که یافتم : « عشق به زادگاه ازنوع عشق و علاقه ای که یوسف به شهر و دیارش داشت » مصداق جمله ای که استاد غلامرضا قیصری در صفحه ی 28 دیوان یوسف بخشی به عنوان تقریظ نوشته اند

استاد اشرفی ، وقتی از برادران و فرزندانش سخن به میان می آورد عظمتی وجود او را فرا می گیرد که حکایت از سربلند ی های گذشته و امروز او دارد . ابعاد وجودی اشرفی به هرم چند بعدی شباهت دارد که ادبیات و فیزیک و پزشکی وجوهی از ابعاد وجودی ایشان است وقتی از سال   ۱۳۲۴ می گوید که مسئول فنی تنها داروخانه ای بوده که تا شعاع صد کیلومتری خدمات رسانی می کرده است خدمات آن روزگارانش با وجود اطبای حاذق شنیدنی است . دوران تحصیلات او « متوسطه و عالی »گنجینه ای از خاطرات شیرین و دلنشین است

آلبوم عکسهای دهه ی دوم زندگی اش گویای ذوق و استعداد و توانمندیهای فطری و ذهنی اوست در دوران جوانی او را در کنار بزرگانی همانند : « دکتر محمد زهرایی - دکتر رضا زهرایی - فضل ا .. زهرایی » می یابیم و از سوی دکتر زهرایی مأموریت های پزشکی منطقه ای از مناطق تحت پوشش بهداشت و درمان به او پیشنهاد می شود و یکی از مدارکی که در بین مدارک او جا خوش نموده ، به امضای وزیر بهداشت و درمان وقت رسیده که گویای محدوده ی محدودی است که اشرفی توانسته است در آن زمان بر آن قدم بگذارد

و امروز هم که در اختتامیه جشنواره « انگاشتمون خوساری » دستان اشرفی را در دست گرفتم تا لحظاتی در کنار او باشم به دوست کنار دستیم می گوید : ای کاش تحصیلاتم را در رشته زبان و ادبیات فارسی ساماندهی می کردم تا از ادبیات سرزمین کهن خود بهره ی بیشتری می بردم ؛ از عشق و علاقه ی او به ادبیات کهن بوم ایران غبطه می خورم .

اشرفی پشت تریبون می رود و به گویش خوانساری زبان گویایی برای دردهای نهفته ی درختان گردو می شود و با شور و اشتیاق ؛ ترغیب وتهدید و تقدیر را در پو ششی استادانه مطرح می سازد و از نارنجی پوش های زحمتکش شهرداری ابراز امتنان می نماید و با کلام انشایی اش اثبات می نماید که از انسجام فکری و خلاقیت ذهنی بهره ای وافر دارد .